Glenn Danzig pewnie nieźle się zdziwił, gdy w 1993 r. odebrał telefon i na dzień dobry usłyszał pytanie: „Wiesz, kim jest Johnny Cash”? Mocno zaskoczony nagłym pytaniem odpowiedział: „Oczywiście, że wiem, wszyscy kurwa wiedzą, kim jest Johnny Cash”.
– A napisałbyś dla niego utwór?
Glenn nie potrzebował czasu do namysłu, od razu się zgodził. I zaraz po zakończonej rozmowie przystąpił do komponowania. Jak twierdzi, napisanie całości zajęło mu jakieś 20 minut. Gotowy utwór „Thirteen” to jego wizja tego, kim był Johnny Cash i jak wyglądała jego kariera.
Po latach Glenn już nie pamiętał dokładnie, czy to Rick Rubin do niego dzwonił, czy ktoś z jego biura. Nie był to pierwszy raz, gdy Glenn napisał utwór dla kogoś innego. Już kilka lat wcześniej Rick zgłosił się do niego z propozycją napisania piosenki dla Roya Orbisona. Utwór Danziga „Life Fades Away”, śpiewany przez Orbisona, można usłyszeć na ścieżce dźwiękowej do filmu „Mniej niż zero” z 1987 r.
Teraz miał okazję napisać utwór dla przyjaciela Roya – Johnny’ego Casha. O ile dla Danziga spotkanie z Cashem było dużym przeżyciem, o tyle dla Casha była to po prostu udana współpraca:
𝑃𝑒𝑤𝑛𝑒𝑔𝑜 𝑤𝑖𝑒𝑐𝑧𝑜𝑟𝑢 𝑝𝑜𝑠𝑧𝑒𝑑ł𝑒𝑚 𝑑𝑜 𝑑𝑜𝑚𝑢 𝑅𝑖𝑐𝑘𝑎 𝑅𝑢𝑏𝑖𝑛𝑎, 𝑎 𝑜𝑛 𝑠𝑖𝑒𝑑𝑧𝑖𝑎ł 𝑎𝑘𝑢𝑟𝑎𝑡 𝑧 𝑡𝑦𝑚 𝑚ł𝑜𝑑𝑦𝑚 𝑚𝑒̨𝑧̇𝑐𝑧𝑦𝑧𝑛𝑎̨ 𝑖 𝑅𝑖𝑐𝑘 𝑝𝑜𝑤𝑖𝑒𝑑𝑧𝑖𝑎ł: „𝑇𝑜 𝑗𝑒𝑠𝑡 𝐺𝑙𝑒𝑛𝑛. 𝐺𝑙𝑒𝑛𝑛 𝑚𝑎 𝑑𝑙𝑎 𝑐𝑖𝑒𝑏𝑖𝑒 𝑝𝑖𝑜𝑠𝑒𝑛𝑘𝑒̨”. 𝑈𝑠𝑖𝑎𝑑ł𝑒𝑚 𝑤𝑖𝑒̨𝑐 𝑛𝑎𝑝𝑟𝑧𝑒𝑐𝑖𝑤𝑘𝑜 𝑛𝑖𝑒𝑔𝑜 𝑧 𝑔𝑖𝑡𝑎𝑟𝑎̨, 𝑎 𝑜𝑛 𝑧𝑎𝑐𝑧𝑎̨ł 𝑠́𝑝𝑖𝑒𝑤𝑎𝑐́ 𝑢𝑡𝑤𝑜́𝑟 „𝑇ℎ𝑖𝑟𝑡𝑒𝑒𝑛”. 𝑍𝑎𝑠́𝑝𝑖𝑒𝑤𝑎ł 𝑔𝑜 𝑐𝑧𝑡𝑒𝑟𝑦 𝑙𝑢𝑏 𝑝𝑖𝑒̨𝑐́ 𝑟𝑎𝑧𝑦, 𝑝𝑜𝑡𝑒𝑚 𝑧𝑎𝑐𝑧𝑎̨ł𝑒𝑚 𝑠́𝑝𝑖𝑒𝑤𝑎𝑐́ 𝑟𝑎𝑧𝑒𝑚 𝑧 𝑛𝑖𝑚, 𝑎 𝑛𝑎𝑠𝑡𝑒𝑝𝑛𝑖𝑒 𝑢𝑠𝑖𝑎𝑑ł𝑒𝑚 𝑖 𝑛𝑎𝑔𝑟𝑎ł𝑒𝑚 𝑐𝑎ł𝑜𝑠́𝑐́. 𝐼 𝑑𝑜𝑝𝑖𝑒𝑟𝑜 𝑝𝑜 𝑡𝑦𝑚 𝑤𝑠𝑧𝑦𝑠𝑡𝑘𝑖𝑚 𝑑𝑜𝑤𝑖𝑒𝑑𝑧𝑖𝑎ł𝑒𝑚 𝑠𝑖𝑒̨, 𝑘𝑖𝑚 𝑜𝑛 𝑗𝑒𝑠𝑡. 𝑆ł𝑦𝑠𝑧𝑎ł𝑒𝑚 𝑜 𝑔𝑟𝑢𝑝𝑖𝑒 𝐷𝑎𝑛𝑧𝑖𝑔, 𝑎𝑙𝑒 𝑅𝑖𝑐𝑘 𝑛𝑖𝑒 𝑝𝑜𝑤𝑖𝑒𝑑𝑧𝑖𝑎ł: „𝑇𝑜 𝑗𝑒𝑠𝑡 𝐺𝑙𝑒𝑛𝑛 𝐷𝑎𝑛𝑧𝑖𝑔”, 𝑝𝑜𝑤𝑖𝑒𝑑𝑧𝑖𝑎ł „𝐺𝑙𝑒𝑛𝑛”.
Podobno istnieje taśma, na której można usłyszeć, jak Danzig i Cash śpiewają „Thirteen” razem. Przynajmniej tak twierdzi Glenn. Aczkolwiek raz mówi, że ta taśma jest gdzieś u niego, a innym razem, że to Rick Rubin ją ma w archiwum.
W trakcie tworzenia płyty „Danzig IV” Glenn napisał jeszcze jeden utwór dla Casha – „Come to Silver”, jednak z powodu rozstania z wytwórnią American Recordings nie został on wykorzystany. Danzig nagrał ten kawałek na „Blackacidevil”, a akustyczną wersję znajdziecie na „The Lost Tracks of Danzig”. Podobno Cashowi bardzo się ten utwór podobał.
Danzig wspomina też, że Cash kiedyś zadzwonił do niego z trasy koncertowej:
𝑆ł𝑦𝑠𝑧𝑒̨ 𝑤 𝑠ł𝑢𝑐ℎ𝑎𝑤𝑐𝑒: „𝐺𝑙𝑒𝑛𝑛, 𝑗𝑒𝑠𝑡𝑒𝑚 𝑤 𝑡𝑟𝑎𝑠𝑖𝑒 𝑖 𝑚𝑎𝑚 𝑡𝑢 𝑘𝑖𝑙𝑘𝑢 𝑝𝑟𝑧𝑦𝑗𝑎𝑐𝑖𝑜́ł, 𝑘𝑡𝑜́𝑟𝑧𝑦 𝑐ℎ𝑐𝑎̨ 𝑧 𝑡𝑜𝑏𝑎̨ 𝑝𝑜𝑟𝑜𝑧𝑚𝑎𝑤𝑖𝑎𝑐́”. 𝐼 𝑝𝑜 𝑐ℎ𝑤𝑖𝑙𝑖 𝑜𝑑𝑧𝑦𝑤𝑎 𝑠𝑖𝑒̨ 𝑑𝑜 𝑚𝑛𝑖𝑒 𝐾𝑟𝑖𝑠 𝐾𝑟𝑖𝑠𝑡𝑜𝑓𝑓𝑒𝑟𝑠𝑜𝑛 𝑖 𝑚𝑜́𝑤𝑖, 𝑧̇𝑒 𝑢𝑤𝑖𝑒𝑙𝑏𝑖𝑎 𝑚𝑜𝑗𝑎̨ 𝑝𝑖𝑜𝑠𝑒𝑛𝑘𝑒̨. 𝐼 𝑝𝑦𝑡𝑎, 𝑐𝑧𝑦 𝑛𝑖𝑒 𝑛𝑎𝑝𝑖𝑠𝑎ł𝑏𝑦𝑚 𝑐𝑧𝑒𝑔𝑜𝑠́ 𝑡𝑎𝑘𝑧̇𝑒 𝑑𝑙𝑎 𝑛𝑖𝑒𝑔𝑜. 𝐴 𝑝𝑜𝑡𝑒𝑚 𝑑𝑧𝑤𝑜𝑛𝑖 𝑊𝑎𝑦𝑙𝑜𝑛 𝐽𝑒𝑛𝑛𝑖𝑛𝑔𝑠 𝑧 𝑝𝑜𝑑𝑜𝑏𝑛𝑎̨ 𝑠𝑝𝑟𝑎𝑤𝑎̨. 𝐵𝑦ł𝑒𝑚 𝑤 𝑠𝑧𝑜𝑘𝑢.
Mimo że Danzig był dumny z „Thirteen”, to jednak wersja nagrana przez Casha nie do końca była taka, jak sobie wyobrażał. Nie spodziewał się, że ten zarejestruje surowy akustyczny utwór tylko na głos i gitarę. Dlatego też kilka lat później Danzig nagrał swoją wersję „Thirteen” na płytę „6:66 Satan’s Child”. Chciał, by utwór stał się mroczniejszy i bogatszy aranżacyjnie. I jak dla mnie, to wykonanie w ogóle się nie umywa do oryginału z płyty „American Recordings”. Prawdziwe emocje czuć tylko u Casha.
PS Na kompilacji „Unearthed” Johnny’ego Casha znajduje się dłuższa wersja „Thirteen” z dodatkową trzecią zwrotką:
